کد مطلب:5552 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:137

سر مشورت معصومین
شورا مایه انس و صفا و الفت اجتماعی، پیوند مردم، ارزش یافتن آنان، استفاده از دیدگاه ها و مواضع فكری و علوم و آگاهی دیگران، پرهیز از استبداد رای و پی آمدهای وخیم خود رایی، مشخص شدن قدر و جایگاه انسان ها در امور اجتماعی و عرصه های فكری و فرهنگی می گردد.

اهل حدیث و مفسران و مورخان، در بیان سرّ مشورت آن حضرت، مطالب مبسوطی را آورده اند كه نشان می دهد یكی از اهداف آن حضرت وجانشینان او در مشورت كردن با امت پرورش این روحیه در مردم وارزش یافتن آنان نزد یكدیگر بوده است.

طبری می نویسد: «لیتبعه المومنون بعده... و یستنوا بسنته فی ذلك».

فخر رازی، از حسن و سفیان بن عیینه، چنین آورده است: «لیقتدی به غیره فی المشاوره و یصیرسنه فی امته».

آلوسی بغدادی می نویسد: «ان تكون سنه بعده لامته».

گروهی از مفسّران شیعه، هدف حضرت صلی الله علیه وآله را، اقتدای امّت به این سنّت نیك دانسته، چنین تعبیر كرده اند: «لتقتدی به امته فی المشاوره».

ابو الفتوح رازی می گوید: خواست تا مردمان به او اقتدا كنند از پس او.

شریف لاهیجی در تفسیرش می نویسد: آن كه این سنت حسنه مشورت در امت آن حضرت باقی بماند و بدون مشورت كاری نكنند.